အတိတ္ေကာက္ေၾကာင္း

အဲ့ဒီ႔ေန႔ကေပါ႔..........
ေနလဲမပူဘူး...........မိုးလဲမရြာဘူး
ေလလဲမတိုက္ရွာပါဘူး။
ဒါေပမယ့္..........
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြေတာ့
အလဲလဲအကြဲကြဲနဲ႔
မုန္တိုင္းတစ္ခု ၀င္ေမႊတာခံလိုက္ရတယ္။ ။

အဲ့ဒီ႔ေန႔ကေပါ႔..............
တစ္ဘ၀စာအမုန္းကို
တစ္သက္စာမ်က္လံုးနဲ႔တင္ လံုေလာက္သင့္ပါလွ်က္
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏိုင္တဲ့
ႏွစ္ခ်ိဳ႕အၿပံဳးပါ အဆစ္ေပးသြားခဲ့တယ္။ ။

ခံစားခ်က္ေတြ ၀ရုန္းသုန္းကားနဲ႔
တရွဲရွဲျမည္ေနတဲ့ ၀ါးရံုပင္က ေလတိုးသံကိုသာ
မက္မက္ေမာေမာ နားစြင့္ေထာင္မိတယ္။
“ေမ့လိုက္ေတာ့”ဆိုတဲ့ စကား ေမ့လိုေမ့ျငားေပ့ါ။ ။

စကၠန္႔တစ္ခ်ိဳ႕ကိုသာ
ဆြဲခိုတားထားႏိုင္မယ္ဆိုလွ်င္
ေက်ာခိုင္းထားခဲ့ေတာ့မယ့္ သူ႔ကို
ငါ.. နာနာက်ည္းက်ည္း အခ်ိန္ၾကာၾကာၾကည့္ခြင့္ရခဲ့မွာ။ ။

ခုေတာ့...
ထားခဲ့တဲ့သူ႔ကိုပဲ
ေက်းဇူးတင္ရမလို
က်န္ခဲ့ရတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ပဲ
ဂုဏ္ယူျပစ္လိုက္ရမလို..........

သူမခ်စ္ေတာ့တဲ့ငါ့မွာ
ငါခ်စ္တဲ့ သူရွိခဲ့ၿပီးမွေတာ့.....
ဘ၀က အီးေယာင္၀ါးမဟုတ္ဘူး..
ထင္သေလာက္လဲမခါးဘူး။
“ဆံုးရႈံးျခင္းသာ ရင္မွာပိုက္လို႔ ”ဆိုတဲ့သီခ်င္းကလဲ
ငါ့အတြက္မဟုတ္ဘူး။

သူကလဲငါ့အတြက္မဟုတ္ခဲ့ဘူး။

စုသဲျဖဴ