ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔တဲ့ အေပ်ာ္

သခင့္ အခ်စ္
အစစ္ျဖစ္လည္း
ကၽြန္မ အခ်စ္
ေပးကမ္းအပ္ႏွင္းရန္ မစြမ္းသာေတာ့ၿပီ။

တိက်တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔
ကၽြန္မထံပါး လက္ကမ္းေပးလည္း
သခင့္ထံပါး လက္ျပန္ကမ္းေပးဖို႔ မစြမ္းသာေတာ့ၿပီ။

သစ္ရြက္လႈပ္တိုင္း ရီေမာတတ္တဲ့
အရြယ္လဲ လြန္ခဲ့ၿပီ။
ဟန္ေဆာင္သကာဖံုး မ်က္ႏွာေတြကို
ေဖာက္ထြင္းလို႔လဲျမင္ေနတတ္ၿပီ။
သူတို႔ရြဲ႕တိုင္း ကၽြန္မေစာင္းတတ္လြန္းလို႔
ရင္ဘတ္ထဲမွာလည္း ဒဏ္ရာေတြ မြထေနၿပီ။

သခင္........
အျဖဴေရာင္ပြင့္ခ်ပ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ကၽြန္မ
အေရာင္စံု ဒဏ္ရာေတြစြန္းထင္းေနတဲ့ လက္နဲ႔
သခင္တြဲေခၚမယ့္လမ္း........
စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ တြဲေလွ်ာက္ဖို႔ခက္လွတယ္။

သခင္..........
ခ်စ္ေနတာကို သိရံုစိတ္ကေလးနဲ႔
ဖြင့္ဟေျဖဖို႔ခက္တဲ့ အေျဖအတြက္..
ေမွ်ာ္လင့္ရံုႏြမ္းသမို႔
ေတာ္သင့္ရံုသာ လြမ္းၾကပါစို႔ရဲ႕။ ။

စုသဲျဖဴ