ေႏြလရဲ႕ ေႏြေနပူပူေအာက္
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
ခ်စ္ခင္မႈေတြနဲ႔ ေဖးမလို႔ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
မိုးလရဲ႕ ေအးျမတဲ့ မိုးစက္ေတြေအာက္
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
ျမတ္ႏိုးမႈေတြနဲ႔ ေဖးမလို႔ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
ေဆာင္းလရဲ႕ ျမဴမႈန္ေတြေအာက္
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
တြယ္တာမႈေတြနဲ႔ ေဖးမလို႔ ေရွ႕ဆက္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။
ေသာကလရဲ႕ လိႈင္းထန္ေနတဲ့ မုန္တိုင္းရာသီေအာက္
ဒို႔ႏွစ္ေယာက္
လက္တြဲျဖဳတ္လို႔ နားလည္မႈေတြနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲခဲ့ၾကတယ္။
စုသဲျဖဴ
(ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္မငယ္ငယ္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာပါ။ ေမာင္လွမ်ိဳး (ခ်င္းေခ်ာင္းၿခံ) ၀ထၱဳေတြ ဖတ္ၿပီး ရင္နင့္ခဲ့ရတဲ့ကာလလဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ခု မွတ္မိသေလာက္ကို ျပန္ေရးမိတာပါ။အဆံုးသတ္က နဲနဲေလး လိုေနမယ္ထင္ပါတယ္။ တစ္ပုဒ္လံုးလိုေနတာလဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ :D)
8 years ago
0 comments:
Post a Comment