သူ... ကၽြန္မႏွင့္ပဋိပကၡ

ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးျဖစ္ပါလွ်က္
စနက္တံျဖဳတ္ဖို႔ေမ့ခဲ့ေလေတာ့..
စစ္တိုက္တမ္း ကစားရသလိုပါဘဲ...
စစ္ခရာေတာင္ မႈတ္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။ ။


အၾကည့္ေလးတစ္ခ်က္ျဖစ္ပါလွ်က္
ေ၀ကဲခတ္ ညံ့ခဲ့ေလေတာ့..
ရုပ္ျပတစ္အုပ္ ဆြဲရသလိုပါဘဲ..
ခံစားရသမွ် ျဖည့္စြက္ခြင့္မသာခဲ့ဘူး။ ။


အၿပံဳးေလးတစ္ခ်က္ျဖစ္ပါလွ်က္
လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ ျပည့္ႏွက္ေလေတာ့...
မာနနဲ႕သိကၡာၾကား လြန္ဆြဲရသလိုပါဘဲ...
မ်က္ရည္ေတာင္ က်ခြင့္မစြမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ။


ရင္ခုန္သံ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းျဖစ္ပါလွ်က္
ရင္တစ္ခ်က္ခုန္တိုင္း ရင္ခုန္ဘက္ကိုေမ့ဖို႔ခက္ေတာ့..
စည္းေႏွာင္ထားရတဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားလိုပါဘဲ...
ခံစားခြင့္ရသမွ် ေက်နပ္ခြင့္မသာခဲ့ဘူး။ ။


ေရရွည္ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ပါလွ်က္
သိပ္မၾကာခင္ ေ၀းခဲ့ရေတာ့..
အလြမ္းဒဏ္သင့္ေနတဲ့ ကဗ်ာေတြလိုပါဘဲ....
ေတြးေလေရးေလ....လြမ္းေလေရးေလနဲ႔
ကၽြန္မကဗ်ာေတြထဲလဲ သူမပါရင္မၿပီးခဲ့ဘူး။ ။


သူ..
ကၽြန္မႏွင့္ ပဋိပကၡေတြၾကားမွာ
အခ်စ္ဆိုတာ ေဘာင္ခတ္ခံထားရတဲ့ သိကၡာတစ္ခုဆုိလွ်င္
ကၽြန္မ...
သူႏွင့္ အခ်စ္ေတြၾကားမွာ
ပဋိပကၡဆိုတာ မေကာင္းဆိုး၀ါးလိုပဲေမႊေႏွာက္
ေမွ်ာ္လင့္ထားခဲ့သမွ် ေရလိုက္လြဲေနတုန္းပါဘဲ။ ။

စုသဲျဖဴ