ေကာင္းကင္နဲ႔ဆံုဖို႔
ေျမႀကီးကို အပူမကပ္ခဲ့ပါဘူး။
တိမ္ေတြအေၾကာင္းေတာ့
ေလညွင္းနဲ႔ စကားရည္လုခဲ့တယ္။ ။
“လြမ္းေနတဲ့အေၾကာင္း
သူ႔ဆီလက္ဆင့္ကမး္ေပးပါ”..ေျပာခြင့္မသာခဲ့ဘူး။
သစ္စိမ္းခ်ိဳး ခ်ိဳးသူတစ္ေယာက္မွာ
ခပ္ဖြဖြဖိကိုက္ထားရတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔
ရင္နာျခင္းေတြသာ အဖတ္တင္ပါတယ္။ ။
အလြမ္းသီခ်င္းေတြတိုင္း
လြမ္းေအာင္ခံစားဖို႔ မဆီေလွ်ာ္ေပမယ့္..
သံေယာဇဥ္နဲ႔ လူသားေတြအေၾကာင္း
သူမဟုတ္တဲ့လူနဲ႔ေဆြးေႏြးျဖစ္တဲ့အခါ
သူ႔ကို ေမာႀကီးပမ္းႀကီးကို လြမ္းမိတာပါ။ ။
ႏွင္းဆီအ၀ါေတြအေၾကာင္းမေျပာပါနဲ႔
မေန႔ကအေၾကာင္းစကားမဟပါနဲ႔
သူနဲ႔နာမည္တူကို မိတ္ဆက္မေပးပါနဲ႔
မ်က္ရည္မက်ဘဲ ငိုတတ္ခဲ့တာ
ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ မေမးပါနဲ႔။ ။
ခံစားခ်က္အေဟာင္းေတြက
ထပ္ျပန္တလဲလဲ သစ္ေနတာယံုမယ္ဆိုလွ်င္
ခံစားခ်က္စကားေတြက
ျမွားလိုပဲ စူးေစတာလက္ခံမယ္ဆိုလွ်င္
ၿပီးလြယ္စီးလြယ္ ျပစ္ထားခဲ့တဲ့ ငါ့မွာအျပစ္ရွိပါတယ္။ ။
မ်က္ရည္ခပ္တဲ့ေကာ္ဖီကိုမွ
တရိႈက္မက္မက္ ေမာ့ေသာက္ျပစ္ခဲ့တဲ့ငါ...
ေ၀ဖန္ဆန္႔က်င္မႈနဲ႔ သိပ္မနီးစပ္တဲ့သူ....
ၿပီးပါၿပီ စာတန္းထိုးတာေတာင္
ဇာတ္ရည္မလည္တဲ့သူရွိရင္ ေျပာျပလိုက္ပါ။
တစ္ခ်ိဳ႕အခ်စ္ေတြက
“ၿပီးပါၿပီ”ဆိုတာနဲ႔ မလံုေလာက္ဘူးဆိုတာ။
စုသဲျဖဴ
0 comments:
Post a Comment