ေမေမသို႔တရားလို(သို႔)တရားခံ

ႏွစ္ခ်ိဳ႕၀ိုင္ေတြပါေမေမ..
ဘုရားမႀကိဳက္ ေမေမမႀကိဳက္မို႔
သြန္ေမွာက္ျပစ္လိုက္တယ္။ ။

ေမေမ မသင္ၾကားခဲ့တဲ့ ဘာသာရပ္ေတြပါေမေမ..
လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ညစ္ပတ္ျခင္းေတြ
ယုတ္မာျခင္းေတြ
ကြက္ေက်ာ္ရိုက္ျခင္းေတြက
ဘ၀ဆိုတာ က်ီးအာသီးလိုပဲလားလို႔ ေတြေ၀ေစတယ္ ေမေမ။ ။

ေမေမ ေျပာေျပာေနက်
ရိုးသားျခင္းပံုျပင္ေတြက
ကေလးဘ၀ အိပ္ေပ်ာ္ရံုပဲ နားေထာင္ေကာင္းခဲ့တာမ်ိဳးလား.....
ရွာေဖြေနမိတဲ့ အမွန္တရားေတြေအာက္
စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပားျပားေမွာက္ေနတယ္ ေမေမ။ ။

ေမတၱာတရားဆိုတာ
လိုခ်င္သူကိုမွ ကႏၱာရျဖစ္ေစတဲ့
မိုးနဲရပ္၀န္းမ်ိဳးလား...
ကိုယ့္အတြက္မွ လြဲေျခာ္သြားရတဲ့ ကံတရားေတြေအာက္
ဘယ္သူ႔ကိုအျပစ္တင္ရမွာလဲ ေမေမ။ ။

လူတိုင္းကိုယ့္စံနဲ႔ကိုယ္ေတာ့
ေကာင္းၾကသူေတြခ်ည္းပဲ ေမေမ...
အဆင္မေျပလို႔ အျပစ္ျမင္လာရင္သာ
ဂရုဏမထား ရန္ဖြဲ႕လာတဲ့အခါ
ငါပဲမွန္တယ္ဆိုတဲ့ အတၱဆြဲနဲ႔
ခင္မင္မႈေတြ ပ်က္ျပားကုန္တယ္ ေမေမ။ ။

တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ၾကင္နာျခင္းဘာသာရပ္ကို
ဘယ္အရပ္မွာ ရွာေဖြဖတ္ရပါ့မလဲ ေမေမ....
စိတ္ဓာတ္ေတြၾကမ္းတမ္းလာတာကို
ဘယ္လိုေမတၱာစကားမ်ိဳးနဲ႕ ခၽြန္းအုပ္ရပါ့မလဲ ေမေမ...
အမူအရာေတြရိုင္းစိုင္း ဘယ္သူ႔မွေကာင္းတဲ့သူလို႔မထင္ေတာ့တာကို
ဘယ္လိုေႏြးေထြးမႈနဲ႕ ျပဳျပင္ရပါ့မလဲ ေမေမ။ ။

ဘယ္သူေတြေျပာတဲ့ မွန္ကန္ျခင္းေတြလဲ ေမေမ....
မုန္းလွ်က္က ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ရမယ္တဲ့။
ခ်စ္လွ်က္က မုန္းဟန္ေဆာင္ရမတဲ့။ ။

မေနတတ္လို႔ကူညီရျခင္းေတြထဲမွာ အခြင့္အေရးယူသူေတြလဲ ရွိတယ္။ ။
မယံုၾကည္ေတာ့လို႔ လွည့္မၾကည့္မိတဲ့သူေတြထဲမွာ
ကိုယ့္အေပၚ တစ္ကယ္ၾကင္နာတဲ့သူေတြလဲရွိတယ္။ ။
လြမ္းလိုက္တာလို႔ေျပာၿပီး..
လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ေနသူေတြလဲရွိတယ္။ ။
မ်က္နွာသစ္တယ္ေျပာၿပီး
မ်က္ႏွာ အေဟာင္းႀကီးနဲ႔ပဲ
အတင္းအနားကပ္လာၾကတယ္ ေမေမ။ ။

အမွန္တရားဆိုတာႀကီးကို..
ေမေမေအာ္သလိုသာ..
(လုပ္ခ်င္ရာေတြလုပ္ေနရမွေနာ္)…လို႔ေအာ္ရင္း
ခပ္ေထ့ေထ့ ၿပံဳးျပလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ။

စုသဲျဖဴ