နထၳိ

လႈပ္ေလျမဳပ္ေလ
အဲ့ဒီ႔မနက္ဖန္ကို
ဘယ္သူသယ္ေဆာင္လာခဲ့တာလဲ။ ။


အေတြးေတြရဲ႕ အုပ္မိုးမႈနဲ႕
ဂယက္ထေနတဲ့ စိတ္ကို
ဘယ္သူ လက္တို႔လိုက္ျပန္တာလဲ။ ။

တစ္ခါတစ္ေလ....
မလိုခ်င္တာကို ျငင္းခြင့္ရွိမယ္
လိုခ်င္တာကို ေျပာခြင့္ရွိမယ္
လက္ခံသင့္တာကို နားလည္ခဲ့မယ္ဆိုလွ်င္...
မနက္ဖန္ဆိုတာအတြက္ ေတြးပူေနစရာမလိုေလာက္ပါဘူး။ ။

ေပသီးက်က် တြက္ဆထားတဲ့
ေန႔ေတြေတာင္ လြဲေခ်ာ္တတ္ေသးတာ
ဘယ္သူ႔ဘယ္သူကိုမွ အျပစ္ပံုမခ်ေၾကး
ငါတို႔ ....မွားယြင္းလိုက္ၾကရေအာင္။ ။

အကုန္ျမန္တဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုလ်စ္လ်ဴရႈ
အသိဥာဏ္ေတြ အႏႈတ္လကၡဏာမျပရင္ေတာ္ၿပီဆိုၿပီး
ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ......
ခံစားခ်က္ဆိုတဲ့စိတ္ကိုေတာ့ ဆံုးရံႈးခဲ႔ရ။ ။

ေတြ႕ဆံုျခင္းအစကိုက
ခြဲခြာျခင္းခရီးဆံုးကို ခရီးႏွင္ေနတာ..
ငါတို႕.....စိတ္မွာေဖ်ာက္ဖ်က္ထားၾက။ ။

ဘယ္လိုအာသီတေတြနဲ႔ လူျဖစ္ခဲ့တယ္မရွင္းလင္းပဲ
င့ါရင္မွာ အလြမ္းေတြခ်ည္း ယိုဖိတ္ေနတဲ့အခါ....

မဖိတ္ေခၚဘဲ ေရာက္လာတတ္တဲ့ေလာကဓံ
တစ္စံုတစ္ရာကိုဆံုးရံႈးၿပီးမွ တစ္စံုတစ္ရာကိုျပန္ရတဲ့တြယ္တာမႈ
ဖံုးဖိသို၀ွက္ထားပါမွ ထထေဖာက္ခ်င္တဲ့ ခံစားခ်က္......
ဘာတစ္ခုနဲ႔မွ အဆင္မေျပခ်င္ေတာ့တဲ့...ငါ

င့ါကိုငါ ျပန္ရွာေဖြရတာကိုက နထၳိဆန္လြန္းေနခဲ့။ ။


စုသဲျဖဴ