ရင္ခတ္ အလြမ္း

မ်က္ခြံမို႔ရံု ငိုျပရံုနဲ႔
ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ
ေျပေလ်ာ႔မတဲ့လား။ ။

လက္ျပ ေက်ာခို္င္း ထားခဲ့ရံုနဲ႔
ရင္ထဲက စကားေတြ
သက္တမ္း ကုန္မတဲ့လား။ ။

ေ၀ခြဲရ ခက္ခက္နဲ႔
ငါ့ဘ၀ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး
ငါ အရင္လို ေနေပ်ာ္မတဲ့လား။ ။

ပိုင္စိုးမႈဧကရီ ဘြဲ႔တစ္ခုနဲ႔
နင္ထားခဲ့တဲ့လမ္း
ေမွ်ာ္ၿပီးလြမ္းတိုင္း.......

ကသစ္ ပြင့္ေတြ နီနီေစြး
လမ္းထိပ္ သစ္ပင္ရိပ္ေအာက္က
အေျပးအလႊား ထြက္ႀကိဳတတ္တဲ့
နင့္ အရိပ္ကို လြမ္းတယ္။ ။

ခေရေတြ ခင္းတဲ့လမ္း
ေျခလွမ္းရင္လည္း လြမ္းတယ္။ ။

သဇင္ေတြ ေဖြးေဖြးလႈပ္
ခုိးခိုး ၀ွက္၀ွက္ ထုတ္ပိုးေပးဟန္ကို လြမ္းတယ္။ ။

ဆံုမွတ္ မရွိေသးတဲ့
ျပကၡဒိန္ အေဟာင္းတစ္ခု..

ေသာကေတြ
အိပ္ေဆးေကၽြးရင္း
အလြမ္းပန္းေတြ မခူးႏိုင္ေအာင္ေ၀တယ္။ ။
မ်က္ရည္မိုးေတြ သံုးရာသီလံုးသည္းတယ္။ ။

ဘယ္ေန႔မွန္းမသိတဲ့
အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္လင့္ရင္း
ပရမ္းပတာ ရင္ခံုသံနဲ႔
သည္းသည္းလႈပ္ စကားတစ္ခြန္း ဆိုခ်င္တယ္။
“နင့္ကို ငါ လြမ္းတယ္” ။ ။

စုသဲျဖဴ